Dzisiejsza informacja o wycofaniu dyrektywy w sprawie urlopu macierzyńskiego stanowi „krok wstecz dla praw kobiet i jest nie do przyjęcia” - mówią eurodeputowani S&D, którzy wzywają Komisję do przedstawienia nowego wniosku legislacyjnego w celu ochrony pracownic w ciąży.
Rzeczniczka Grupy S&D ds. praw kobiet i równości płci, Marie Arena powiedziała:
- Komisja Junckera zapowiedziała wycofanie rewizji dyrektywy w sprawie urlopu macierzyńskiego, która miała na celu poprawę ochrony kobiet w ciąży oraz matek, które niedawno rodziły i matek karmiących piersią. Po pięciu latach odkładania tego, państwom członkowskim udało się odrzucić to prawo, uznawszy, że nie jest ono już dłużej istotne! Dla mnie to jest prawdziwy krok wstecz.
- Jak się wydaje, podstawowe prawo do gwarantowanego urlopu macierzyńskiego dla wszystkich europejskich matek w wymiarze 18 tygodni, z których 6 tygodni jest pełnopłatnych, a reszta jest płatna w wysokości 85%, nie jest priorytetem! Ja jednak upieram się przy tym, że jeśli Europa chce zająć się kwestiami, dotyczącymi zatrudnienia i wynagrodzenia kobiet i odnieść sukces w walce z dyskryminacją, musi to zostać osiągnięte poprzez lepszą ochronę kobiet w ciąży oraz matek, które niedawno rodziły i matek karmiących piersią.
Wiceprzewodnicząca PES ds. praw kobiet, Zita Gurmai powiedziała:
- Zamiast zademonstrować solidarność z kobietami i dla kobiet w całej Europie oraz zapewnić postęp i równe prawa w całej Europie, Europa wybiera stanie w miejscu.
- W jaki sposób Europa poradzi sobie z wyzwaniem demograficznym i zapewni osiągnięcie celu strategii UE 2020 w zakresie zwiększenia stopy zatrudnienia kobiet do poziomu 75%, jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie środki? Gorąco zachęcam do tego, by lipcowe posiedzenie ministerialne EPSCO poświęcone „kobietom na rynku pracy”, przedstawiło konkretne propozycje w kwestii urlopu macierzyńskiego, ojcowskiego i rodzicielskiego. Jako postępowcy, nie chcemy pozostawić nikogo bez pomocy.
Socjaliści i Demokraci wzywają do: przyjęcia zawierającego konkretne ramy czasowe planu działania, w celu lepszego pogodzenia życia zawodowego i prywatnego, z zastosowaniem środków legislacyjnych i pozalegislacyjnych, w tym dyrektywy w sprawie urlopu ojcowskiego w wymiarze co najmniej 10 dni; przeglądu dyrektywy z 2010 r. w sprawie urlopu rodzicielskiego, która okazała się nieskuteczna; oraz przyjęcia środków nielegislacyjnych w celu wspierania uregulowań dotyczących czasu pracy.
