Wyludnienie stanowi poważne wyzwanie dla całej UE, ale polityka spójności oferuje rozwiązanie. Inwestując w takie obszary jak budownictwo, transport, energia, infrastruktura cyfrowa i społeczna, ma ona na celu poprawę naszego życia.
W mojej ojczyźnie, Rumunii, regiony takie jak Apuseni i Banat oraz Delta Dunaju zmagają się z pilnym wyzwaniem, jakim jest znaczne starzenie się społeczeństwa i niepokojąco niski wskaźnik dzietności.
Problem ten nie dotyczy jednak wyłącznie Rumunii czy Europy Wschodniej; ma on wpływ na całą UE. Z pomocą polityki spójności i funduszy UE możemy odwrócić bieg wydarzeń. W jaki sposób? Wdrażając strategie mające na celu zwiększenie atrakcyjności życia zarówno na obszarach miejskich, jak i wiejskich.
Musimy poprawić jakość życia w regionach dotkniętych wyludnieniem, umożliwiając młodym ludziom osiedlanie się i zakładanie rodzin, jednocześnie pozwalając starszym pokoleniom pozostać, zapewniając im odpowiednie udogodnienia.
Drugim czynnikiem jest mobilność i swoboda przemieszczania się. Zbyt wielu Europejczyków nie może sobie pozwolić na korzystanie z jednej z największych zalet UE: możliwości podróżowania, zwłaszcza w obrębie UE. Inni nie mogą sobie pozwolić na dojeżdżanie z domu do miasta, w którym rynek pracy oferuje możliwości z jednego prostego powodu - braku infrastruktury. W ten sposób są zmuszeni do opuszczenia swoich miast i wsi, w znacznym stopniu przyczyniając się do wyludnienia.
Trzeci czynnik potęguje drugi: duża dysproporcja między obszarami wiejskimi i miejskimi. Młodzi ludzie często nie mają motywacji do pracy w sektorze rolniczym. Szczególnie w Europie Wschodniej opuszczają oni wsie i migrują do dużych miast w poszukiwaniu osobistego i zawodowego spełnienia.
Czwartym czynnikiem jest starzenie się społeczeństwa, które obciąża systemy zabezpieczenia społecznego, zwłaszcza w przypadku osób o niskich dochodach, które wnoszą mniejszy wkład do systemów emerytalnych. Może to prowadzić do ubóstwa wśród osób starszych i ich wykluczenia z życia społecznego.
Jakość życia wykracza daleko poza odpowiednie wynagrodzenie. Polityka spójności UE może poprawić jakość naszego życia w wielu obszarach, takich jak budownictwo, transport, energia, infrastruktura cyfrowa i społeczna. Weźmy przykład przedszkoli. Wystarczająca ich liczba jest dostępna w Europie Wschodniej, w tym w moim kraju, Rumunii. Znalezienie odpowiedniej opieki nad dziećmi pozostaje jednak dużym wyzwaniem, zwłaszcza dla pracujących kobiet w niektórych częściach Europy Zachodniej.
Technologie cyfrowe mogą również pomóc wypełnić lukę między wsią a miastem, zmniejszając w ten sposób wyludnienie. Tak zwana inicjatywa Smart Village może pomóc w budowie szerokopasmowej infrastruktury internetowej i łączności 5G. Pandemia Covid-19 pokazała, jak wielu młodych profesjonalistów, nie tylko specjalistów IT, zdecydowało się mieszkać na wsi, gdzie mogą wykonywać swoje zadania online. Ostatnie cztery lata pokazały, jak wielu woli życie z dala od dużych miast, takich jak Bukareszt, Frankfurt czy Barcelona, pod warunkiem, że mają do tego infrastrukturę cyfrową.
My, Socjaliści i Demokraci, uważamy, że władze lokalne są w pełni świadome specyficznych potrzeb swoich lokalnych społeczności. Dlatego też chcemy większej elastyczności w ramach unijnych funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, pozwalającej państwom członkowskim, regionom i władzom lokalnym na ustalanie własnych priorytetów w ramach współfinansowanych przez UE programów.
Ponadto powinna istnieć lepsza koordynacja i synergia różnych instrumentów finansowych UE, aby jak najlepiej dopasować je do potrzeb społeczności lokalnych i regionalnych. Dotyczy to nie tylko funduszy strukturalnych i inwestycyjnych UE, ale także Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich; programu "Horyzont Europa" - kluczowego programu finansowania badań i innowacji w UE; Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności - sztandarowej inicjatywy UE mającej na celu łagodzenie gospodarczych i społecznych skutków COVID-19.
Ponadto instrument "Łącząc Europę", ustanowiony w 2014 r. na potrzeby inwestycji infrastrukturalnych w projekty transportowe, energetyczne, cyfrowe i telekomunikacyjne w całej Unii, ma na celu zwiększenie łączności między państwami członkowskimi UE. Działa on poprzez dotacje, gwarancje finansowe i obligacje projektowe.
Ostatni, ale zdecydowanie nie mniej ważny, program Europejskiej Współpracy Terytorialnej (Interreg) finansuje transgraniczne działania transnarodowe i międzyregionalne, w tym w najbardziej oddalonych regionach UE.
Nie są to tylko nazwy, ale możliwości dla naszych państw członkowskich i ich jednostek niższego szczebla, aby zająć się kwestią negatywnego trendu demograficznego. Kiedy skoordynujemy wykorzystanie środków finansowych UE i połączymy je z inteligentnymi pomysłami, będziemy w stanie potwierdzić, że Unia Europejska pozostaje historią sukcesu z sercem społecznym, opartą na solidarności jako jednej z jej podstawowych wartości. W tym celu musimy jednak upewnić się, że polityka spójności UE po 2027 r. pozostanie stabilna finansowo.
